Συνέντευξη:ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΜΑΡΑΚΗΣ/ Φωτογραφία: NOAM GRIEGST
Η ζωή στον κόσμο του Anders Trentemøller σίγουρα ήταν συναρπαστική την τελευταία δεκαετία. Ο Δανός παραγωγός που ξεκίνησε σαν ένας από τους πιο ενδιαφέροντες producers/remixers στην dance μουσική στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, πρώτα κατάφερε να κατακτήσει τις καρδιές (και τα πικάπ) των techno/electro/ minimal djs με τις καθαρά ηλεκτρονικές του παραγωγές. Το 2006 ο Anders κάνει το μεγάλο βήμα με το άλμπουμ του ‘Last Resort’. O ήχος του εκείνη την εποχή, σε συνδυασμό με τα live του που περιελάμβαναν αρκετά οργανικά στοιχεία του εξασφάλισαν θέσεις headliner σε μερικά από τα καλύτερα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ και τον τοποθέτησαν στις πρώτες θέσεις της λίστας με τους επιτυχημένους crossover καλλιτέχνες των 00s. Μόλις πριν μερικές εβδομάδες ο Trentemøller επέστρεψε με το νέο του άλμπουμ ‘The great wide yonder’. Με αυτή την κυκλοφορία, ο μουσικός από την Κοπεγχάγη κάνει μια ακόμα μουσική στροφή που ίσως απογοητεύσει κάποιους από τους fans του πρώιμου ήχου, αλλά ίσως τον βοηθήσει να κατακτήσει και νέα ακροατήρια. Ένα είναι σίγουρο: Στο μυαλό του Anders Trentemøller πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η ανάγκη του να κυκλοφορεί τη μουσική που του αρέσει να γράφει και δεν φοβάται να πάρει σημαντικά ρίσκα για να το καταφέρει αυτό. Το ΟΖΟΝ μίλησε με τον Anders για το νέο του άλμπουμ, την Ισλανδία και την εμβληματική μπάντα Suicide και τη συμβολή της στη μουσική του.
Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για το καινούργιο σου άλμπουμ ‘Into The Great White Yonder’, που μόλις κυκλοφόρησε;
Αυτό είναι το δεύτερο άλμπουμ που κάνω σε στούντιο. Το πρώτο ήταν το ‘Last Resort’, που διαφέρει από το ‘Into The Great White Yonder’. Τότε δούλευα περισσότερο με ηλεκτρονικό ήχο, αλλά τώρα ήθελα κάτι πιο αναλογικό, πιο ‘σκονισμένο’ πιο ‘βρώμικο’. Για αυτό το άλμπουμ έπαιξα πολλά από τα όργανα μόνος μου και έτσι ο ήχος του είναι πολύ διαφορετικός, αλλά παρόλα αυτά θυμίζει τον δικό μου ήχο (ελπίζω).
Εμπνεύστηκες από κάπου; Πώς εξελίσσεται o ήχος σου σε αυτό το άλμπουμ;
Πιθανότατα επηρεάστηκα από τα ταξίδια μου στην Ισλανδία τον περασμένο χρόνο. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ σε αυτή τη χώρα είναι η αίσθηση ότι είσαι πολύ κοντά στη φύση και το τοπίο είναι τόσο δραματικό. Ο καιρός αλλάζει αρκετές φορές τη μέρα. Μπορεί να έχει ήλιο και ξαφνικά καταιγίδες με πολύ βροχή και ξανά ήλιος μετά από λίγο. Προσπάθησα να συμπεριλάβω αυτές τις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις στον ήχο μου. Κατά κάποιο τρόπο είναι κάτι το οποίο με ενέπνεε ακόμα και με τον πιο χορευτικό ήχο μου.
Είσαι από τους λίγους καλλιτέχνες που έχουν αναδειχθεί στην ηλεκτρονική σκηνή τα τελευταία πέντε-έξι χρόνια και που έχουν καταφέρει να έχουν απήχηση σε ευρύτερα μουσικά κοινά, παρόλο που οι πρώτες σου κυκλοφορίες ήταν καθαρά ηλεκτρονικές.
Για μένα είναι η φυσική εξέλιξη γιατί υπήρξα μέλος ροκ συγκροτημάτων πριν ξεκινήσω να ασχολούμαι με την ηλεκτρονική μουσική. Έτσι είναι πολύ φυσικό για μένα να χρησιμοποιώ αυτό το μουσικό παρελθόν και να συμπεριλάβω κάποια όργανα στη μουσική μου. Μου είχε λείψει αυτό όταν έκανα μόνο ηλεκτρονική μουσική. Τα πάντα ήταν προγραμματισμένα στον υπολογιστή και ήθελα αυτό το άλμπουμ να είναι περισσότερο οργανικό. Πιστεύω ότι είναι λογικό να χρησιμοποιώ περισσότερο μουσικό υπόβαθρο. Έχω επίσης αρκετούς μουσικούς με τους οποίους παίζω στα live και έτσι παίρνω ιδέες και ανταπόκριση στις ιδέες μου , πράγμα που λειτουργεί θετικά. Όταν έκανα το άλμπουμ ήμουν μόνος μου και ήταν πολύ μοναχική η διαδικασία να δουλεύω στον υπολογιστή κάθε βράδυ. Έτσι το να βγαίνω ξαφνικά με μία μπάντα μου δίνει κάτι παραπάνω.
Νιώθεις ακόμα μέρος της ηλεκτρονικής/ χορευτικής σκηνής, ή πιστεύεις ότι ανήκεις σε μία μεγαλύτερη και ευρύτερη σκηνή;
Ίσως πιστεύω ότι πλησιάζω προς την άλλη κατεύθυνση γιατί το κοινό της ηλεκτρονικής/κλαμπ σκηνής είναι μεγαλύτερο. Αυτό το άλμπουμ μπορεί να μην φτάσει σε πωλήσεις το προηγούμενο. Αυτό για μένα δεν είναι τόσο σημαντικό γιατί προέχει η μουσική που κάνω να ευχαριστεί εμένα πρώτα. Φυσικά είναι τέλειο και είμαι ευγνώμων στους ανθρώπους που αγοράζουν τη μουσική μου, αλλά ίσως αυτό το άλμπουμ είναι περισσότερο απαιτητικό για τους ακροατές. Μπορεί να είναι από αυτά τα άλμπουμ που πρέπει να ακούσεις δύο με τρεις φορές για να το καταλάβεις.
Αυτή την εποχή, τι μουσική ακούς;
Είμαι μεγάλος μουσικός φαν και έτσι ακούω πολλά διαφορετικά είδη, από φολκ μέχρι τζαζ και ροκ μουσική. Αλλά νομίζω ότι ακούω λιγότερη ηλεκτρονική μουσική από ότι παλιότερα.
Κάποιος αγαπημένος δίσκος που ακούς ξανά και ξανά το 2010;
Νομίζω ότι το τελευταίο άλμπουμ των LCD Soundsystem είναι πραγματικά σπουδαίο. Πρόσφατα, ανακάλυψα από την αρχή και το πρώτο άλμπουμ των Suicide. Πραγματικά αγαπώ τον ήχο τους και αποτέλεσαν μεγάλη έμπνευση για το καινούργιο μου άλμπουμ. Ήταν από εκείνα τα σχήματα που ακούγονταν τόσο cool ακόμα και χωρίς κιθάρες. Χρησιμοποιούσαν απλά rhythm boxes και παλιά σακατεμένα synth.
Φαίνεται ότι οι Suicide είναι της μόδας ξανά, ειδικά τώρα που σαμπλαρίστηκαν για το νέο σίνγκλ της Μ.Ι.Α.
Δεν μου πολυαρέσει αυτό το σίνγκλ. Δεν νομίζω ότι χρησιμοποιεί σωστά τους Suicide. Απλά λουπάρει ένα sample από τους Suicide και βάζει φωνητικά από πάνω. Κατά την άποψή μου το να ‘δανείζεσαι’ αυτό το σπουδαίο κομμάτι και να μην το αξιοποιείς πιο δημιουργικά είναι ‘βλασφημία’ (γελώντας), αλλά τι να κάνουμε, ο καθένας έχει το δικό του γούστο.
Σχέδια για περιοδεία;
Τον Οκτώβρη ξεκινάμε μεγάλη περιοδεία. Ελπίζω αλήθεια να έρθουμε και στην Αθήνα. Έχουμε παίξει μια φορά εκεί (σημ: το 2007) και πέρασα υπέροχα. Σπουδαία χώρα. Εύχομαι πραγματικά να μπορέσουμε να ξαναέρθουμε.
Το ‘Into The Great White Yonder’ κυκλοφορεί στην Ελλάδα από την Klik Records.
Link: trentemoeller
